Revolución Rusa


Chicos aquí os dejo un resumen de lo que estamos trabajando en clase:

TEMA 8: REVOLUCIÓN RUSA E A URSS.


0- INTRODUCIÓN .
A comezos do século XX, o absolutismo zarista e a consiguiente falta de liberdades impedían o desenvolvemento normal da vida política e freaban a modernización do país. Rusia seguía sendo unha gran potencia europea e, ao mesmo tempo, un dos países máis atrasados do continente. Estas contradicións motivaron o nacemento dunha oposición política ao zarismo, que se manifestou no estallido revolucionario de 1905,antecedente da gran revolución de 1917, que poñería fin ao imperio zarista.
 No ano 1917 tivo lugar en Rusia un proceso revolucionario que culminou coa instauración do primeiro réxime socialista do mundo. A Revolución Rusa tivo dúas fases ben diferenciadas, a primeira, en febreiro, deu lugar á caída do zarismo e á instauración dun réxime parlamentario e constitucional.
A segunda, en outubro, tivo carácter socialista e configurou un novo modelo de Estado a partir das organizacións obreiras, dos soviets de obreiros e campesiños. En oito meses, Rusia pasou dunha monarquía anacrónica e case absoluta á ditadura do proletariado. O novo réxime só conseguiu consolidarse logo dunha cruenta guerra civil que se prolongou durante máis de tres anos.

1- A RUSIA ZARISTA A COMEZOS DO SÉCULO XX.

- A comezos do século XX, Rusia era un inmenso imperio que chega desde Europa ata o Pacífico e dentro del conviven un gran número de pobos distintos. O seu sistema político pasaba por ser un dos máis autoritarios do mundo.
- En Rusia, o Zar exercía o poder absoluto mediante un réxime que se sustentaba sobre tres pilares:
a ) A nobreza (controlaba a propiedade da terra).
b) Os altos cargos da administración e o exército a policía secreta (exerce a censura e o control político).
c) A Igrexa ortodoxa (o zar era o xefe supremo).


- Malia a prohibición de formar partidos políticos, unha reducida clase intelectual organizou unha oposición que reclamaba liberdades políticas e cambios sociais e económicos.
- En 1898 fundouse o Partido Obreiro Socialdemócrata Ruso (POSDR), destacando a figura de Lennin. En 1903, o partido fracturouse entre:
* Mencheviques , defendían que Rusia debía pasar por unha revolución burguesa e desenvolver unha economía capitalista antes de emprender a revolución socialista. Por outra banda, entenderon o partido como unha organización de masas aberta a militantes.
* Bolcheviques , o seu obxectivo estaba en derrocar o zarismo e establecer unha ditadura democrática revolucionaria provisional do proletariado e do campesinado. Para estes, o partido era unha organización moi disciplinada, cuios militantes debían entregarse por completo á revolución.


1.3- A REVOLUCIÓN DE 1905
- Causas:
* Descontento do campesinado pola reforma agraria (traduciuse en axitacións e revoltas).
* Malas condicións de vida dos obreiros concentrados en San Petersburgo, Moscú,…
* Derrota de Rusia na Guerra ruso-xaponesa (1904-1905)
* O detonante , en xaneiro de 1905 tivo lugar unha manifestación pacífica de obreiros ante o Palacio de Inverno que concluíu con centenares de mortos e feridos pola garda real (este feito coñécese como o domingo sanguento).
- En consecuencia, estalou a revolución, é dicir, a axitación social e política xeneralizouse o que se traduciu nunha oleada de folgas, levantamientos e motines en Rusia. Veámoslo:
* Os campesiños esixiron o fin dos abusos dos terratenientes.
* Formación dos soviets (consellos obreiros); sendo o máis activo o de San Petersburgo, presidido por Trotski.
* Os partidos clandestinos organizáronse formando unha oposición forte ao zarismo.
* Motín do acorazado Potemkin, cuxa tripulación  rebelouse cando regresaba de Extremo Oriente.
- Por todo o explicado anteriormente o zar levou a cabo unha serie de medidas recolleitas no llamado Manifiesto de Outubro. Destacaron as seguintes:
* Concesión de liberdades civís (de conciencia, expresión,..)
* Creación dun réxime representativo, cun Parlamento, a Duma, elixida por sufragio e con plenos poderes legislativos.
 Este manifesto permitiu ao zar reprimir a revolta.

1.4- O FRACASO DAS REFORMAS

- A revolución de 1905 creou grandes expectativas de profundas reformas entre a poblacion, pero estas foron moi limitadas polo que o poder do zar viuse escasamente diminuído.
 Ademais, a Duma tiña un poder legislativo moi recortado .
 Doutra banda, a reforma agraria (intento de crear unha clase de campesiños acomodados que formasen unha base social adicta o réxime kulaks- ) fracasou. Ademais, a reforma non afectou ás propiedades da nobreza e da Igrexa.
 A estes factores habería que engadir outros como : o retorno á represión política característica do zarismo; a excesiva influencia das camarillas cortesás e de Rasputín nas decisións políticas do país; a participación na I GM;
 ….

2- A REVOLUCIÓN DE FEBREIRO DE 1917

- A guerra foi, unha vez máis, o detonante da revolución,  as derrotas militares de Rusia na I Guerra Mundial e as elevadas perdas humanas e territoriais  xeraron dificultades económicas e un profundo malestar social.Ademais  da imposición de cartillas de racionamento .

- En  febreiro de 1917  a folga nunha fábrica de armamentos  provoca unha revolución espontánea en Petrogrado (San Petersburgo)  que deriva na paralización total da cidade.

- As folgas, manifestacións, as pésimas condicións de vida fixeron que o 26 de febreiro de 1917 producísese unha sanguenta represión por parte do exército; aínda que ao día seguinte, toda a guarnición uniuse aos huelguistas.

- Os revolucionarios mencheviques, socialistas revolucionarios e bolcheviques reorganizaron o soviet de Petrogrado.
- A disolución da cuarta Duma polo zar levou aos cadetes a opoñerse ao zar, polo que este quedouse sen apenas apoios . Así, Nicolás II abdicou e, horas despois, formouse un goberno provisional encabezado porKerenski.
- DE MARZO A OUTUBRO: O GOBERNO PROVISIONAL

- Durante este período de tempo déronse en Rusia dous poderes paralelos o do goberno provisional ­_ os bolcheviques non colaboraron con el- e o dos soviets.
Soviet.
Asemblea de traballadores dunha cidade, pobo, que xurdiron de xeito espontáneo en 1905 e que deciden folgas, accións políticas,.. Forman un goberno paralelo trala revolución de febreiro (o soviet de Petrogrado con máis poder que o propio Goberno Provisional).
- O goberno provisional tomou unha serie de medidas.
* Declarou unha amnistía.
* Recoñeceu as liberdades civís e disolveu a policía zarista.
* Prometeu entregar as terras dos terratenientes aos campesiños.
* Recoñeceu o dereito de independencia a Finlandia e Polonia.
 O problema estivo en que este goberno mantivo os seus compromisos coa guerra ,o que lle enfrontou cos mencheviques, bolcheviques,- e pospuxo as reformas básicas. Foi, en definitiva, un goberno débil que padeceu sucesivas crises.
 En Abril de 1917,  Lennin suscita as súas Teses de abril : ruptura co goberno provisional e os seus colaboradores  ­_mencheviques e socialistas revolucionarios-. Petición de que o goberno recaése nos soviets.

En Agosto de 1917 ,o xeneral Kornilov, comandante en xefe do exército, sublevouse co fin de implantar unha ditadura militar . Así, Kerenski tivo que pedir axuda aos bolcheviques e ao sóviet de Petrogrago .Bolcheviques, mencheviques e socialistas revolucionarios enfrontáronse a Kornilov e fixeron que os seus colaboradores sumásense á revolución (fracaso do golpe de Estado).

3- A REVOLUCIÓN DE OUTUBRO.

- O intento de golpe de Estado de Kornilov reforzou as posicións dos bolcheviques , xa que logo, foilles máis fácil o acceso ao poder.

3.1- A CONQUISTA DO PODER POLOS BOLCHEVIQUES

- Entre setembro e outubro de 1917, os bolcheviques foron gañando popularidade; de feito, varios soviets puxéronse ao lado destes.
- Neste momento, Rusia vivía unha situación de caos (malas condicións de vida da poboación, axitacións, …) que Lennin aproveitou para tomar o poder inmediatamente o 9 de outubro regresou clandestinamente a Petrogrado e  convenceu ao Partido bolchevique para que adoptase o principio de insurrección armada.

Trotsky, presidente do soviet de Petrogrado, preparou a toma do poder, de forma  que, na noite do 24 ao 25 de outubro as tropas leais aos bolcheviques ocuparon as comunicacións e, xa, o 25 de outubro cercaron o Palacio de Inverno e mandaron ao acorazado Aurora para vixiar os movementos da residencia zarista . Finalmente, as tropas bolcheviques detiveron aos membros do goberno, excepto a Kerenski que logrou fuxir.
Á súa vez, na reunión do II Congreso dos Sóviets de toda Rusia, mencheviques e socialistas revolucionarios protestaron ante o que consideraron un golpe de Estado dos bolcheviques e abandonaron a sala. Isto acelerou a formación dun novo goberno presidido por Lennin: o Consello de Comisarios do Pobo.

 

3.2- A CREACIÓN DO ESTADO SOVIÉTICO,  actuacións:

- O Congreso dos Sóviets adoptou unha serie de medidas para a formación dun Estado socialista soviético .Neste sentido, os seguintes decretos asinados por Lennin o 26 de outubro foron de gran importancia:
* Decreto sobre a paz. Invitouse aos gobernos en guerra a unha paz xusta; ademais, propúxose o abandono da  I Guerra Mundial.
* Decreto sobre a terra . Expropiación das terras de terratenientes, monarquía e Igrexa para entregalo aos sóviets de campesiños.
- Doutra banda, puxéronse en marcha outras medidas para asegurarse o control político e o apoio popular : concesión do control de fábricas e minas aos sóviets obreiros, xornada laboral de oito horas, dereito de autodeterminación das nacionalidades convocatoria da Asemblea Constituyente,..
- Ademais, Lennin, co obxectivo de acabar con toda oposición, promulgou un decreto sobre a prensa que lle permitía clausurar todo periódico contrario á ideoloxía do II Congreso dos Sóviets; e creou a Checa ou policía política.
- Tamén, acordouse un armisticio saída da I Guerra Mundial- en novembro de 1917 que desembocou na firma do Tratado de paz en Brest-Litovsk marzo de 1918-  Polonia, Letonia, Lituania e Estoniana pasan a control alemán e Georgia, Ucrania e Finlandia acceden á independencia.
- Finalmente, en novembro de 1917, celebráronse eleccións á Asemblea Constituyente, pero o. Así, o III Congreso dos Sóviets se autoproclamó herdeiro da Asemblea e aprobou a constitución da República Soviética Federal Socialista Rusa. Esta definía o novo Estado como unha ditadura do proletariado controlada únicamente polo Partido Comunista de Rusia.

3.3- A GUERRA CIVIL.

- Causas.
Decisión de Lennin de disolver a Asemblea constituyente e crecemento da oposición ao réxime bolchevique ao descubrir a intención destes de instaurar un réxime totalitario.
- Bandos enfrontados:
* Brancos: tropas organizadas por antigos oficiais zaristas. Contaron co apoio exterior de Reino Unido, EE.UU e Xapón. O seu obxectivo era derrocar ao réxime bolchevique para evitar o contaxio revolucionario en Europa.
* Vermellos: bolcheviques. Trotsky encargouse de organizar un exército disciplinado que mantivo  o novo réxime.

- Fases:

* Ata 1919, vitorias en mans dos brancos, pero falloulles a incapacidade de formar unha fronte unitario contra os bolcheviques.
* A partir de 1920, o Exército Vermello comezou a frear as ofensivas brancas, de maneira que en 1921 lanzou unha ofensiva sublime que finalizou coa guerra civil.
O comunismo de guerra,  durante a guerra civil púxose en práctica certas prácticas comunistas.  Son as seguintes:
* Instauración do comunismo de guerra,  o Estado controlou a economía rusa co obxectivo de ter suficientes recursos para gañar a guerra civil, supresión da propiedade privada.
* Nacionalización da industria, supresión do diñeiro, do dereito a folga,
. Todo isto supuxo un fracaso total no ámbito económico; ademais da hambruna de 1921 que acabou coa vida de dous millóns de persoas. Como consecuencia, o descontento popular traduciuse en folgas, rebeliones,das que destacou a sublevación dos marineros de Kronstadt.

3.4- A NEP E O NACEMENTO DA URSS.
- Por todo o devandito anteriormente, Lenin decidiu cambiar de rumbo a vida política do país:
a) A Nova Política Económica (NEP): 1921-1928
- Con este sistema, retornouse parcialmente á economía de mercado, admitiuse a propiedade privada no campo, comercios; restableceuse a moeda. Aínda que, o Estado mantivo o control sobre a Banca, a industria pesada e o comercio exterior.
* Nun principio, os resultados foron positivos (mellora agrícola que freou o fame, supresión do racionamiento,), pero tamén deu lugar á aparición dos Kulaks (campesiños ricos) e de empresarios e comerciantes enriquecidos.
b) A ofensiva política: a creación da Unión Soviética.
- Doutra banda, entre 1921 e 1922 se endurecieron as políticas (man dura do exército, represión contra a oposición política, dereitos civís recortados).
- En 1922 creouse a URSS (Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas): Rusia, Georgia, Ucrania, Bielorrusia e Azerbaiyán e en 1924 dotouse ao novo Estado dunha constitución, aínda que a realidade era ben diferente pois o partido comunista acaparaba todo o poder (formándose unha dura ditadura comunista).



3.5- A MORTE DE LENNIN E O INICIO DA LOITA POLO PODER.

- A partir de 1922, comezou a loita polo poder na URSS entre os principais dirixentes do partido bolchevique:
* Trotski , malia a súa probada valía para levar a término certos aspectos da ideoloxía bolchevique, non contou co pleno respaldo de Lennin, quen o consideraba un recentemente chegado ao partido.
* Stalin , era a persoa que controlaba todos os resortes do partido neste momento crave.
Ante esta situación, Lennin deixou na súa testamento político a súa preocupación polo inmenso poder acumulado por Stalin e propuxo que lle substituíse outra persoa, pero Lennin morreu en 1924 e este documento non foi dado a coñecer ao comité central do partido.


4.- A DITADURA STALINISTA,  caracterizouse por:

* O culto á personalidade do líder (absoluto e incuestionable).
* Represión e eliminación de toda disidencia (ata as súas máis fieis seguidores estiveron vixiados por el).
- En 1936, adoptouse unha constitución que legalizaba a ditadura. A URSS quedou integrada por once repúblicas e vinte rexións autónomas. En teoría, aceptouse o sufragio , universal , pero na práctica xamais se celebraron unhas eleccións libres.
* Así, progresivamente os cargos do Partido Comunista foron formando unha burocracia privilexiada (nomenklatura): nivel de vida superior ao resto da poboación.
- O TERROR.
* Dentro da política stalinista destacou a práctica do terror para lograr a submisión da sociedade. Para iso en1934, Stalin creo a NKVD (Comité do Pobo para Asuntos Internos) que se trataba dunha nova policía política que foi o instrumento ejecutor da represión.
* A política do terror aplicouse por medio dos programas de purgas (campañas de encarceramento e asasinato de opositores políticos). Entre 1936 e 1939, estes programas alcanzaron o seu punto álgido cos procesos de Moscú nos que Stalin acabou cuns 700.000 inimigos do réxime.
* Ademais, a represión non só afectou aos diferentes aparellos de poder, senón á poboación en xeral calcúlase que uns oito millóns de persoas foron enviados aos gulag (campos de traballo forzados nos que as condicións de vida eran infrahumanas).
 Todo este sistema político fundamentado no terror e a represión máis atroz, traduciuse nunha dinámica  de medo na  sociedade soviética que xerou abundantes persecucións por denuncias falsas.


4.1- A ESTALINIZACIÓN DA ECONOMÍA.

- A partir de 1928, Stalin abandonou o apoio á NEP e inclinouse polo reforzamento da planificación e o control da economía por parte do Estado.
a) A colectivización da agricultura.
- O goberno finiquitó a propiedade privada no campo e forzou aos campesiños a integrarse en granjas colectivas (Koljoses: granja colectiva na que a propiedade da terra pertencía ao Estado. A maquinaria, produción,eran propiedade do Koljós) ou en granjas do Estado (sovjoses: granja de gran extensión, propiedade do Estado e administrada por empregados estatais).
 O resultado da posta en marcha destas granjas foi de ineficacia o que se traduciu en terribles hambrunas como a de 1932, das que se culpou aos kulaks, o que conlevou unha brutal represión contra eles. De feito, só a partir de 1934, a agricultura comezou a recuperarse, pero o feito de quedar supeditada á industria foi un dos seus puntos débiles.
c) Os plans quinquenales.
- A política industrial de Stalin virou en torno a dous obxectivos : crear unha potencia industrial pesada capaz de superar aos países capitalistas e lograr a independencia económica, tecnolóxica e militar.
* Para lograr estas metas, o goberno deseño os plans quinquenales cuns obxectivos que debían cumprirse cada cinco anos.
O primeiro plan quinquenal (1929-1933) destinou todos os recursos á industria pesada.
O segundo plan quinquenal (1934-1938) centrouse na industria armamentística.
O terceiro plan quinquenal foi interrompido en 1941 pola II GM.
 O resultado traduciuse nun importante desenvolvemento da industria pesada e militar, pero a costa de reducir drásticamente o nivel de vida da poboación.

Documentais da Primeira Guerra Mundial


Resumen del Imperialismo e a Segunda Guerra Mundial.

O Imperialismo

A) Que foi o Imperialismo?


1. O imperialismo, un fenómeno novo:


a. Nos séculos XVI ao XVIII existiron os chamados grandes imperios coloniales (España, Portugal, Inglaterra, Francia e Holanda) Estes imperios estaban baseados no mercantilismo.


b. Cara a 1870 aparecen como novidades:


i. Novas formas coloniales en Europa (Alemania, Bélgica e Italia)


ii. Dous imperios coloniales extraeuropeos (Estados Unidos e Xapón)


iii. Aumentaron os seus territorios Inglaterra e Francia. Mantiveron os territorios Holanda e Portugal.


iv. España perdeu as súas colonias en Hispanoamérica e o Pacífico
.

c. Conquistouse ou anexionouse a maior parte do mundo:

i. En 1894 o 35% das terras do mundo dependía de Europa e Estados Unidos, en 1914 esta porcentaxe era de máis dun 84%.



2. Causas da expansión imperialista:

 
a. Económicas: O imperialismo é unha consecuencia da industrialización. Buscábanse lugares onde investir os capitais sobrantes e obter materias primas baratas As colonias ampliaban tamén o mercado de compradores.


b. Políticas: As colonias cubrían as esixencias estratéxicas das grandes colonias.

 
c. Aumentar o prestixio internacional do país colonizador e consolidar os sentimentos nacionalistas de gran potencia.


d. Ideolóxicas: A inquietude científica, o sentimento de superioridade e o ideal de civilizar aos pobos  inferiores" As misións cristiás intentaron renovar a idea evangelizadora.



3. Formas de dominio:  


a. Colonias: Sometidas á soberanía da potencia colonizadora e administradas por ela. Control político e territorial por parte da metrópoli.


b. Concesións: A potencia colonizadora obtiña vantaxes comerciais de zonas que eran independentes e cedíanlle unha cantidade de portos en calidade de portos francos

.
c. Protectorados: A potencia "protectora" controlaba a política exterior e as riquezas do país, mentres que as autoridades nativas controlaban a política interior.




B) Cales foron os principais imperios?


1. Imperios europeos:


a. Imperio británico: Foi o maior imperio colonial da época, as súas colonias estaban repartidas por todos os continentes.

 
i. Situábanse en puntos estratéxicos (Gibraltarl ,Suez, Singapur, Hong kong), convertendo a Gran Bretaña na dona das rutas marítimas mundiais.

 
ii. Destaca a India como a súa principal Colonia.

 
iii. En África avanzou desde o sur (O Cabo) ata o norte (Egipto).


iv. Os seus dominios completábanse con Canadá e gran parte de Oceanía.


b. O imperio francés foi o segundo imperio en importancia e dimensións.

 
i. En África a súa expansión comezou no litoral meridional (Argelia, Túnez e o protectorado de Marruecos) e acabou con importantes territorios no centro e no oeste 


ii. En Asia obtivo en Indochina as súas posesións máis importantes.


c. Alemania e Italia incorporáronse tarde á expansión imperialista xa que ata 1870 non lograran a súa unidade nacional. Ambos conseguiron algunhas colonias en Africa.

 
d. En leste mesmo continente o rei Leopoldo de Bélgica obtivo a colonia do Congo.

 
e. Rusia non conquistou territorios o outro lado de mar senón en limítes das súas fronteiras (Siberia, estendeuse ata o Himalaya, a India e Chinesa).




2. Imperios non europeos:

a. Estados Unidos: 


i. Logrou o seu imperio tras derrotar a España en 1898 co que dominou Cuba, Porto Rico e Filipinas.


ii. Iniciou a súa expansión económica (imperialismo do dólar), que fixo depender aos países americanos da economía estadounidense.


b. Xapón: Impulsou a súa expansión en Asia trala súa rápida industrialización desde 1868.


i. Enfrontouse a China e a Rusia.  Creou o protectorado de Manchuria.

C) Consecuencias do Imperialismo.


1. Consecuencias para os pobos colonizados:


a. Políticas:


i. A colonización implantó elementos da civilización europea nas colonias.


ii. Trazáronse fronteiras sen ter en conta as diferenzas tribales, lingüísticas ou relixiosas das poboacións autóctonas.


b. Económicas:


i. Impúxose unha economía baseada na agricultura de plantación e na explotación de minas.


ii. Os campesiños indígenas foron desposeídos das súas terras polas compañías europeas.


iii. Os artesanos non puideron resistir a competencia dos produtos europeos.
c. Sociais:
i. A colonización provocou a ruptura da sociedade tradicional.
ii. A burguesía europea instalouse nos niveis sociais máis altos considerando aos indígenas como seres inferiores.
iii. A mortalidad diminuíu ao introducirse as prácticas sanitarias europeas.


d. Culturais:


i. A imposición da cultura europea orixinou unha profunda crise das culturas autóctonas.


ii. As élites locais estudaron en universidades europeas .Curiosamente destas élites saíron os líderes dos movementos descolonizadores.


2. Consecuencias para os pobos colonizadores.

 
a. Económicas:


i. A expansión imperialista permitiu ás potencias continuar o seu crecemento.


ii. Se aprovisionaron das materias primas das colonias, ás que venderon as súas manufacturas.


iii. Obtiveron grandes beneficios na construción de infraestructuras nas colonias.


b. Culturais:


i. Extensión da cultura occidental en todos os continentes.


ii. Coñecemento doutras civilizacións (aínda que non foron demasiado valoradas).


3. Consecuencias internacionais:


a. Existiron enfrontamentos entre as potencias Internacionais que contribuíron ao estallido da Primeira Guerra Mundial.


b. A teoría do "equilibrio" caracterizou a política internacional. Ningunha potencia tiña unha hegemonía sobre as demais.


c. Na década de 1890 alcanzáronse pactos que dividiron Europa en dous bloques:


i. Tripla Alianza: Alemania, Imperio Austrohúngaro,Italia. 

 
ii. Tripla 
Entente: Gran Bretaña, Francia e Rusia.


d. Os países incrementaron os seus gastos militares, fomentaron o belicismo e o patriotismo nacionalista desde a prensa e as escolas.


A PRIMEIRA GUERRA MUNDIAL


A) CAUSAS.


1. Disputas entre as potencias coloniales: Os rozamentos entre Alemania, Francia e Gran Bretaña por Marruecos estiveron a piques de facer estalar unha guerra. En principio evitouse, pero a tensión era tan alta que, unida ao resto de causas, acabou por desencadear a Primeira Guerra Mundial.


2. A teoría do "equilibrio" caracterizou a política internacional. Ningunha potencia tiña unha hegemonía sobre as demais.


3. Exaltación do nacionalismo: Os países incrementaron os seus gastos militares, fomentaron o belicismo e o patriotismo nacionalista desde a prensa e as escolas (Paz Armada).


4. O conflito dos Balcanes:
a. servios, albaneses, búlgaros e rumanos intentaron independizarse dos imperios Autrohúngaro.

 e Turco-Otomán, pero estes imperios pretendían seguir controlando ás novas nacións.

b. Austria e Rusia pretendían ter saída cara ao mar Mediterráneo.

B) As ALIANZAS MILITARES.


1. Na década de 1890 alcanzáronse pactos que dividiron Europa en dous bloques:


c. Tripla Alianza: Alemania, Imperio Austrohúngaro e Italia. 


d. Tripla Entente: Gran Bretaña, Francia e Rusia.

C) POR QUE FOI UNHA GUERRA DIFERENTE?


1. Aínda que os militares pensaron nunha guerra curta acabou durando catro longos anos con consecuencias desastrosas. O cambio veu tamén das moitas innovacións que se utilizaron con respecto ás guerras tradicionais.


a. Completa movilización das retaguardias para afrontar o esforzo bélico.


b. Os estados contendentes adoptaron economías de guerra que implicaban a todos os sectores da sociedade. Introduciuse o racionamiento de alimentos para non deixar desabastecido ás frontes. Introduciuse a man de obra nas fábricas de mulleres e os varóns de maior idade para substituír aos mozos que ían á fronte.


c. Avances tecnolóxicos importantes no armamento: submarinos, avións de combate, gases tóxicos, tanques, etc.



D) ESCENARIOS DO CONFLITO:


1. Noroeste de Francia.
2. Fronte oriental.
3. Norte de Italia.
4. Guerra no mar na que Alemania, pola súa inferioridad respecto de Gran Bretaña, optou pola guerra submarina.

E) As CATRO FASES DA GUERRA:

1. Guerra de movementos (1914). Intento de guerra lóstrego de Alemania. Intentou anular a Francia e concentrarse en despois na fronte oriental. Resistencia francesa no Marne, con todo os alemáns penetran en Rusia.


2. Guerra de posicións. A partir de 1914 as frontes se estabilizan nunha guerra de trincheras. Grandes perdas humanas nas batallas do Verdún e Somme en 1916 malia que as frontes estaban estabilizados.


3. 1917, derrube da fronte rusa: O estallido da Revolución Soviética supuxo a retirada de Rusia da guerra. Entrada na guerra dos Estados Unidos a favor dos aliados (Tripla Entente) desequilibrando a guerra a favor destes.


4. Fin da guerra: Os alemáns asinan con Rusia o Tratado de Brest-Litovsk (1918). Os franceses organizaron unha ofensiva en todas as frontes. Os imperios centrais non poden resistir e réndense. En novembro de 1918 asínase o armisticio.



F) Os TRATADOS DE PAZ:


1. A principios de 1919 tivo lugar a Conferencia de París na que participaron 32 Estados, sen incluír os vencidos.

 As principais decisións tomáronas os Estados Unidos, Francia, Gran Bretaña e Italia e obrigouse aos países derrotados a aceptar as condicións impostas.
 
a. Tratado de Versalles (1919). Tratado de paz con Alemania que a culpabilizaba da guerra .


Impoñíanselle durísimas sancións, perdas territoriales, limitación do exército, desmilitarización da esquerda do Rin, ocupación francesa da rexión do Sarre.

b. Sociedade de Nacións. Créase na Conferencia de París unha organización internacional para salvagardar a paz e resolver os posibles conflitos internacionais.



G) CONSECUENCIAS DA GUERRA.


1. Perdidas humanas e materiais:
 

a. 35 millóns de persoas mobilizadas, 9 millóns de mortos, 9 millóns de feridos. O país que máis poboación perdeu foi Francia, seguido de Alemania, Austria Hungría e Rusia.


b. Grandes perdas materiais. A economía dos países europeos saíu moi debilitada polos gastos da guerra e, para sufragalos, pediron préstamos a Estadas Unidos, que pasou a ser a primeira potencia.


2. Consecuencias políticas e sociais:


a. Como o paro e os prezos subiron logo da guerra provocouse un clima revolucionario (co precedente da revolución rusa) en todo o continente que derivou en guerras civís, axitacións sociais e folgas obreiras.

 Xurdiron os gobernos socialdemócratas ou laboristas que intentaron realizar políticas reformistas de esquerdas.

3. Cambios territoriales: Os tratados de Versalles (1919), Saint Germain (1919), Trianon (1920) e Sevres (1920) debuxaron un novo mapa de Europa.
 

a. Dos cinco grandes imperios europeos existentes antes do estallido do conflito, só sobreviviu o Imperio Británico

.
b. Alemania perdeu todas as colonias e tivo que devolver Alsacia e Lorena a Francia, o ducado de Schleswing a Dinamarca e as Posnania e o corredor de Dantzing ao novo estado polaco.


c. Imperio Austrohúngaro. Se fraccionó en catro países Austria, Hungría, Yugoslavia e Checoslovaquia.


d. Imperio Ruso. Se independizaron Finlandia, Estoniana, Letonia e Lituania.

 
e. Italia se anexiona os territorios do Trento e Istria.


f. Imperio Otomán. Perdeu parte do seu territorio europeo que pasou a Grecia e a Rumanía, e se vió obrigado a ceder aos aliados as súas provincias de Mesopotamia, Palestina, Siria e Armenia.